Przelom sierpnia i wrzesnia 1945 roku. Sala wykladowa w gmachu Wydzialu Polonistyki Uniwersytetu Jagiellonskiego peka w szwach. Jaroslaw Iwaszkiewicz, przed momentem jednoglosnie wybrany na prezesa Zwiazku Zawodowego Literatow Polskich, wyzna, ze czuje sie jak ojciec i opiekun zrzeszonych pisarzy.
Domy pracy tworczej, przydzialy mieszkan, talony, wyjazdy zagraniczne czy emerytury tworcze - Zwiazek dbal o pisarzy, ktorzy zgodnie z aktualna linia partii realizowali dyrektywy ideologiczne ,,na odcinku tworczosci". Ale byl tez forum, na ktorym toczyly sie burzliwe dyskusje o ksztalt tej tworczosci i zaangazowanie polityczne pisarza.
Ksiazka Tomasza Potkaja to pierwsza calosciowa opowiesc o Zwiazku Literatow Polskich w PRL-u. Autor wnikliwie sledzi losy instytucji zrzeszajacej najwieksze postaci polskiej literatury XX wieku i literatow zapomnianych, dzieki ktorym jednak obracaly sie biurokratyczne tryby. Siegajac do dokumentow z debat i zjazdow, zwiazkowych archiwow i opowiesci samych pisarzy, tworzy wciagajaca opowiesc o epoce, w ktorej polityka i sztuka tworzyly bliskie, ale czesto niebezpieczne zwiazki.