Cyprian Kamil Norwid (1821-1883) - polski poeta, dramaturg, prozaik, malarz, grafik i rzezbiarz. Urodzil sie we wsi Gluchy kolo Radzymina, wczesnie osierocony przez rodzicow, wychowywal sie u prababki Hilarii z Buynow Sobieskiej, poeta byl spokrewniony z krolem Janem III Sobieskim.
Uczeszczal do warszawskiego gimnazjum, ktorego nigdy nie ukonczyl, nastepnie wstapil do prywatnej szkoly malarskiej, gdzie pobieral lekcje rysunku u Jana Klemensa Minasowicza. W 1842 r. wyjechal na stale z Polski, poczatkowo przebywal w Dreznie, Wenecji i Florencji.
W 1846 r. zostal osadzony w wiezieniu w Berlinie, gdzie nabawil sie poczatkow gluchoty. Od 1849 r. zamieszkiwal w Paryzu, jednak i tam nie odnalazl szczescia, borykajac sie z problemami finansowymi i malo pochlebnymi opiniami na temat swej tworczosci, postanowil opuscic Paryz, udajac sie do Stanow Zjednoczonych. Jednak i tam los nie byl dla niego laskawy, w 1854 r. powrocil do Paryza, ktorego nie opuscil juz do konca swoich dni. Zmarl 23 maja 1883 r. w Domu sw. Kazimierza w Paryzu.
Norwid uwazany jest za jednego z czterech najwazniejszych polskich poetow doby romantyzmu, niezwykle oryginalny i wybiegajacy swa tworczoscia daleko poza epoke, w ktorej zyl. Jego nowatorska liryka, przesiaknieta mysla filozoficzna jest najwybitniejszym osiagnieciem drugiego pokolenia romantykow.