Oparta na faktach opowiesc o pierwszej dyplomowanej lekarce praktykujacej na ziemiach polskich.
Koniec lat 70. XIX wieku. Anna Tomaszewicz po zakonczeniu studiow medycznych na Uniwersytecie w Zurychu wraca do Warszawy z zamiarem otwarcia praktyki. Jest utalentowana, pelna zapalu, ma na koncie doskonale przyjete przez srodowisko publikacje naukowe, chce pomagac ludziom. Ale Towarzystwo Lekarskie, do ktorego zglasza sie niedlugo po przyjezdzie, widzi w niej przede wszystkim kobiete - kogos, kto nigdy nie powinien leczyc. Anna caly czas jednak uparcie dazy do celu i po to, by nostryfikowac dyplom i w koncu moc pracowac w zawodzie, gotowa jest udac sie chocby do samego cara.
Tymczasem w stolecznych domach i szpitalach szerza sie choroby powodowane przez wszechobecny brud i nieprzestrzeganie zasad higieny. Zalecenia Josepha Listera, inicjatora antyseptyki, nawet jesli znane, sa ignorowane i wykpiwane przez wiekszosc lekarzy i personel medyczny. Po przytulkach i kamienicach jak dziki ogien rozprzestrzenia sie gruzlica, a na salach operacyjnych wielu pacjentow umiera, mimo udanych zabiegow. Zniwo zbiera tez goraczka pologowa - przypadlosc, na ktora doktor Anna zwracala szczegolna uwage.
W tkanke powiesci Grabowska wplata historie postaci, ktore mialy przelomowy wplyw na dzieje medycyny: Elizabeth Blackwell, Louisa Pasteura, Wilhelma Rontgena czy Charlesa Darwina.